Podstawowa różnica jest taka, że tamte pierwsze kompromitowały znienawidzonych pisowców, a te drugie wszystkich pozostałych (czytaj przyzwoitych).
Druga z różnic to ta, że w 2006 roku nagrywano na terenie Sejmu (hotel sejmowy), a osiem lat później na bibach, libacjach z ośmiorniczkami i morzem drogiego alkoholu, oraz często z ekscesami erotycznymi.
I trzecia różnica, w 2004 roku podsłuch założyli i nagrywali "znani i szanowani" dziennikarze, funkcjonariusze systemu, a ostatnich nagrań dokonali nieznani kelnerzy.
A teraz, jak zmieniło się podejście do nagrań w ciągu tych ośmiu lat, bo nie wszyscy już jak widać o tym pamiętają.
Wtedy dziennikarze TVN za publikację zostali nagrodzeni tytułem dziennikarzy roku "Grand Press".
Ryszard Kalisz w imieniu SLD domagał się uchylenia immunitetu premierowi Jarosławowi Kaczyńskiemu i Adamowi Lipińskiemu. - Premier działał w porozumieniu z Lipińskim! Oferta Lipińskiego dla Beger łamie przepisy kodeksu karnego! - grzmiał Kalisz.
Donald Tusk ogłosił wtedy, że "haniebna postawa urzędników państwowych powoduje, że należy żądać dymisji rządu Jarosława Kaczyńskiego", ponieważ "rząd, który próbuje korumpować parlament nie może dalej rządzić". Sojusz poszedł dalej i zażądał... postawienia przed Trybunałem Stanu premiera Jarosława Kaczyńskiego.
Jaka postawa obowiązuje dzisiaj?
Po pierwsze kelnerzy siedzą i są publicznie napiętnowani.
Po drugie wszyscy starają się nie zajmować treścią nagrań, czyli dokładnie odwrotnie niż przednio i lekceważyć kryminogenne wątki wynikające z nagranych rozmów.
Za to z całą mocą podkreśla się ich nielegalność i amoralny charakter.
Warto porównać wypowiedzi wszystkich wcześniej wymienionych w odniesieniu do ostatnich nagrań.
Podwójne standardy i hipokryzja w każdym calu.
Kto w 2006 roku mógł przypuszczać, że historia tak odwinie się wszystkim moralistom z tamtego okresu?
